اسف اسف يا اعز الحبايب

اسف اسف ابعت اليكى اسفى تحمله عنى دموعى وندمى لانى كنت فى يوم بعيد عنك لو اعرف ان الفراق مر ما كنت سيبتك بالمر بس اكل العيش مر بتعيشى حوليا وبشوف نظره عنيكى تحمينى ودعاكى فى اذنى يواسينى حتى همساتك وابتسماتك حتى كدبى عليكى لما كنت ضغير وتاجى تصحينى لمدرستى واقولك يا مه النهارضه اجازتى تضحكى وتقولى قوم يا او نطجى دا صحابك راحو المدرسه من بدرى والله يامه ال مصبرنى على بعدك انى عارف ان فى يوم ح القا كى اسف مش حقدر اكمل اكتر من كده لان قلمى جف حبره من كترالبكا عليكى